Henryk Ostojski
- Pseudonim
- Jagoda, Jagódka
- Stopień wojskowy
- Podporucznik
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 09.03.1921, Skęczniew (pow. Turek), s. Władysława i Józefy
- Data i miejsce śmierci
- 18.04.1946, las k. wsi Małoszyn
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- AK
- Miejsce pochówku
- Cmentarz Komunalny w Turku przy ul. Chopina (pochowany 13 kwietnia 1991 r.)
- Przebieg służby
Przed wojną starał się o przyjęcie do Szkoły Lotniczej, lecz wojna pokrzyżowała te plany. W okresie wojny żołnierz AK okr. Łódź. Od 29.01.1945 w konspiracji na terenie Łodzi, następnie w oddziale Eugeniusza Kokolskiego „Groźnego”, zastępca dowódcy. Po wojnie otrzymywał liczne zaproszenia do wyjazdu za granicę (do Francji od swojego brata), lecz sprzedawał je w celu pozyskania funduszy na żywność i broń dla swojego oddziału. Brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko UB, KBW, (L)WP i NKWD. Uczestniczył w akcjach dywersyjnych paraliżując organy władzy “ludowej” w województwie łódzkim i wielkopolskim m.in. zajęcie miasta Dobra, rozbrajanie posterunków MO. 21.10.1945 brał udział rekwizycji w majątku Nakielnica (gmina Brużyca) – gdzie znajdowali się wysoką rangą oficerowie “ludowego” wojska i Armii Czerwonej. W wyniku strzelaniny z partyzantami zginął wówczas płk Jan Wołosiewicz. W 1946 po potyczce w lasach z KBW i NKWD, nastąpiło rozbicie jego oddziału. Wraz z członkami oddziału schronił się w gospodarstwie we wsi Czyste. Ujęty 15.03.1946 w domu Władysława Opali we wsi Czyste, poddali się po wsypie przez konfidenta i otoczeniu domu przez wojska KBW, UB i NKWD. Ich dowódca „Groźny” popełnił samobójstwo, najpierw ostrzelając się z domu, a następnie strzelając sobie w głowę. Sądzony w trybie doraźnym, skazany 16.04.1946 przez WSO w Poznaniu na sesji wyjazdowej w Turku na karę śmierci. Ciężko przesłuchiwany przez UB, prawdopodobnie doszło u niego do pęknięcia czaszki (co wykazała ekshumacja) i konfrontacji z konfidentem UB, który powiedział mu: “Jagódka przyznaj się oni i tak wszystko wiedzą”. Do końca zachował milczenie, nikogo nie wydając. Stracony 18.04.1946 w Wielki Czwartek w lesie k. wsi Małoszyn w wieku 25 lat, świadkami egzekucji byli: ks. Katarzyński i dr Fordoński. W 1991 odnaleziono jego zwłoki w zbiorowej mogile w lesie k. Małoszyna pow. Turek, wraz z nim pogrzebani byli Antoni Antczak, Roman Królak ps. “Jastrząb”, Stanisław Łasocha ps. “Sokół”, Jan Nowak ps. “Gołąb”, Józef Olszewski ps. “Ryś”. Pogrzeb ich odbył się w Turku, na Cmentarzu Komunalnym w dniu 13.04.1991, po uroczystej Mszy św. żałobnej w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, na który zostali odprowadzeni w uroczystym kondukcie pogrzebowym z udziałem kompanii honorowej i orkiestry Wojska Polskiego. Pochowani w zbiorowej mogile na której ustawiono biały, brzozowy krzyż oraz obelisk z inskrypcją.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram utworzony dzięki wsparciu PKO Banku Polskiego, Tomasz Lupczyk