Jan Lewoc
- Pseudonim
- Piątek
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 24.12.1912, Jastrzębna II, gm. Lipsk, pow. Augustów, s. Wincentego i Rozalii z domu Haraburda
- Data i miejsce śmierci
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Ukończył 4 klasy Gimnazjum Męskiego w Sejnach. Służbę wojskową odbył w 41 pp w Suwałkach, ukończył szkołę podoficerską łączności w Grodnie. Brał udział w wojnie obronnej 1939 walcząc m.in. w obronie Warszawy (rejon ul. Grójeckiej i Opaczewskiej w dzielnicy Ochota). Po kapitulacji miasta wrócił do domu i pracował w gospodarstwie rodziców. W PZP-AK od lipca 1941 w placówce Lipsk, zaprzysiężony przez Stanisława Sztukę ps. „Cholewa”. Mianowany dowódcą drużyny w placówce Lipsk n. Biebrzą – jego bezpośrednim przełożonym był Antoni Dąbrowski ps. „Zając”. Jako zastępca sołtysa a następnie sołtys zaopatrywał konspirację w oryginalne druki urzędowe oraz wydawał fałszywe zaświadczenia i pokwitowania. Zajmował się dostarczaniem żywności i zaopatrzenia dla oddziałów „Zająca” i Michała Fiłona ps. „Dąbek”. W jego gospodarstwie znajdował się punkt kontaktowy dla kurierów udających się na Grodzieńszczyznę a także punkt etapowy dla osób mających wstąpić do oddziałów partyzanckich. Aresztowany przez NKWD 17.11.1944 i wywieziony do obozu w Ostaszkowie a następnie do Riazania, skąd powrócił w lutym 1946. Po powrocie pracował w gospodarstwie i ze względu na inwigilację UB do czynnej konspiracji nie powrócił. Był członkiem ZBoWiD, następnie ŚZŻ AK. Odznaczony SKZzM w listopadzie 1944 przez delegata białostockiego Okręgu AK „Mścisława”, Krzyżem AK, Medalem za wojnę Obronną 1939. 24.04.2003 w Sztabinie mianowany na stopień ppor. WP.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Projekt „Popularyzacja historii Żołnierzy Wyklętych - bohaterów pierwszej i drugiej konspiracji (wystawy, portale internetowe)” dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”