Jan Kruszyłowicz
- Pseudonim
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 11.04.1889, Gliniszcze, pow. Wołkowysk; s. Kazimierza i Franciszki z domu Skowrońska
- Data i miejsce śmierci
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Mieszkaniec wsi Łumbie gm. Krasnopol pow. Suwałki. Rolnik (9,5 ha), samouk, żonaty z Rozalią z domu Wieliczko, ojciec czworga dzieci (Wacław lat 26, Jan lat 24, Edward lat 20, Marian lat 16). Uczestnik wojny polsko–bolszewickiej 1920. Ziemię we wsi Łumbie dostał jako nagrodę za udział w wojnie. W jego zabudowaniach partyzanci Jana Sadowskiego i Piotra Burdyna wybudowali i wyposażyli bunkier, który 09.04.1952 został wskazany przez zatrzymanego w Rudziach Mieczysława Dudanowicza ps. „Pomidor”, w wyniku czego doszło do starcia zakończonego rozbiciem partyzantów. W trakcie walki zabudowania gospodarcze zostały spalone. Zatrzymany i aresztowany tego samego dnia. Sądzony razem z Antonim Szczerbińskim. Wyrokiem WSR w Białymstoku (Sr315/52) na sesji wyjazdowej w Sejnach skazany 06.06.1952 na rozprawie pokazowej z udziałem ok. 500 osób na karę śmierci z utratą praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze i przepadek całego mienia na rzecz Skarbu Państwa. W celi śmierci przebywał 58 dni. Prezydent PRL Bolesław Bierut 03.08.1952 skorzystał z prawa łaski zamieniając orzeczoną karę śmierci na karę dożywotniego pozbawienia wolności. W więzieniu przebywał 3 lata i 9 miesięcy. Karę odbywał w więzieniach we Wronkach i Potulicach.
- Więcej informacji
Z. Kaszlej, B. Rychlewski, Słownik biograficzny konspiracji niepodległościowej na Augustowszczyźnie i Suwalszczyźnie 1944-1956, Kraków 2020
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Projekt „Popularyzacja historii Żołnierzy Wyklętych - bohaterów pierwszej i drugiej konspiracji (wystawy, portale internetowe)” dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”