Kazimierz Krasowski
- Pseudonim
- Głuszec, Robak
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 1918, Jaszczołty (pow. Bielsk Podlaski).
- Data i miejsce śmierci
- 19 grudnia 1954, Białystok
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- NSZ, NZW
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Konspiracyjne nazwiska: Edward Rybałtowski, Franciszek Kosk, Henryk Nowak. W 1937 ochotniczo zgłosił się do służby wojskowej. Ukończył Centralną Szkołę Podoficerów KOP. Kampanię wrześniową przeszedł w 82 pułku piechoty strzelców kresowych w 30 Dywizji Piechoty. W październiku 1939 powrócił do rodzinnej miejscowości. Do konspiracji niepodległościowej należał od 1940, wstępując do Organizacji Wojskowej Związku Jaszczurczego. Od 1942 w NSZ, gdzie dowodził plutonem. Latem 1944 był uczestnikiem kilku potyczek z Niemcami w ramach oddziału Akcji Specjalnej NSZ dowodzonego przez Franciszka Malinowskiego ps. „Buksa”. Po zajęciu Białostocczyzny przez armię sowiecką nie zaprzestał działalności konspiracyjnej. Od wiosny 1945 w NZW, gdzie pełnił istotne funkcje w organizacji na terenie powiatu bielskiego. W marcu-kwietniu ukończył kurs Szkoły Podchorążych. Był dowódcą drużyny w oddziale
por. Zbigniewa Zalewskiego ps. „Orłowski”, „Drzymała”. Uczestniczył w akcjach zbrojnych, atakach na posterunki MO oraz w bitwie z NKWD pod Bodakami. Po śmierci „Orłowskiego” pozostał w oddziale najpierw dowodzonym przez Augustyna Dobrowolskiego ps „Kruk”, a następnie przez sierż. podchorążego Jana Boguszewskiego ps. „Bitny”. Jesienią 1945 został inspektorem Rejonu 3 (krypt. „Zaporoże”) w Komendzie Powiatu Bielsk Podlaski NZW (krypt. „Burza”). Na przełomie 1945 i 1946 wszedł w skład 3. Wileńskiej Brygady NZW dowodzonej przez kpt. „Burego”. Wraz z tą jednostką przeszedł większość jej bojowego szlaku, walcząc m.in. pod Gajrowskimi, Brzozowem-Muzyłami, Śliwowem i uczestnicząc w wielu innych działaniach bojowych. Wiosną 1946, po porażce pod Śliwowem powrócił na teren powiatu bielskiego, gdzie dowodził oddziałem PAS. Ponadto pełnił funkcję oficera wyszkoleniowego w KP „Burza” NZW, oraz szefa Wydziału Organizacyjnego. Nie ujawnił się w ramach amnestii w 1947. W maju 1947 mianowany dowódcą Pogotowia Akcji Specjalnej w KP Bielsk Podlaski. Od jesieni 1947 zaczął się ukrywać. Latem 1948 posługując się fałszywymi dokumentami wyjechał do Jeleniej Góry, a następnie Szklarskiej Poręby. Na teren powiatu bielskiego wrócił późnym latem 1949 i jesienią ponownie przystąpił do działalności konspiracyjnej prowadzonej przez por. Zachariasza Tarnowskiego ps. „Kochanowski”, komendanta powiatu Bielsk Podlaski NZW. W 1950 zorganizował kilkuosobowy patrol partyzancki w południowej części powiatu bielskiego (od 1952 był to pow. Siemiatycze). Patrol prowadził defensywną taktykę, ograniczając się do akcji zaopatrzeniowych i wymierzonych w komunistyczną agenturę; m.in. rozpracowano i w końcu 1951 zlikwidowano komunistycznego agenta i prowokatora, byłego kpt. NZW Władysława Awramienkę z Komendy Okręgu Białostockiego. Podporucznik „Głuszec”, awansowany przez Komendę Okręgu w dniu 20 lipca 1946, był jednym z ostatnich dowódców o tak długim stażu konspiracyjnym na Podlasiu. Zdradzony i aresztowany 8 września 1953 w okolicy wsi Krynki–Jarki, skazany na karę śmierci przez WSR w Białymstoku 22 września 1954. Wyrok wykonano w więzieniu białostockim. Miejsce pochówku do dnia dzisiejszego jest nieznane.- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Projekt „Popularyzacja historii Żołnierzy Wyklętych - bohaterów pierwszej i drugiej konspiracji (wystawy, portale internetowe)” dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”
Zaproponuj zmiany
