Czesław Dziemiańczuk
- Pseudonim
- Węgorz
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 08.05.1923, Skiblewo gm. Lipsk pow. Augustów, s. Stanisława i Zofii z d. Sawicka
- Data i miejsce śmierci
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- AK, AKO
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Nazwisko konspiracyjne Węglicki Czesław. Zamieszkały we wsi Skiblewo gm. Lipsk pow. Augustów. Rolnik, robotnik, kawaler, 2 klasy gimnazjum. W maju 1942 wstąpił do PZP, zwerbowany przez Jana Dąbrowskiego ps. „Wilk”. Od maja 1943 w związku z zagrożeniem aresztowaniem przebywał w oddziale leśnym Antoniego Dąbrowskiego ps. „Zając”. W grudniu 1944 z rozkazu organizacji wstąpił do MO. Do stycznia 1945 służbę pełnił w referacie śledczym w Augustowie, następnie został sekretarzem na posterunku w Nowince gm. Szczebro – Olszanka. W kwietniu 1945 podczas jego nieobecności posterunek został rozbity. W trzy dni później komendant posterunku Jan Dobrowolski został wezwany na odprawę do Augustowa, skąd już nie wrócił. W związku z powyższym obawiając się aresztowania zdezerterował i ukrywał się w gospodarstwie szwagra Bolesława Bagińskiego we wsi Rygałówka gm. Kurianka pow. Augustów. W maju zatrzymany przez partyzantów z oddziału Wacława Sobolewskiego ps. „Sęk”, „Skała” i wcielony do patrolu Stanisława Suszyńskiego ps. „Szpak”. W czerwcu 1945 urlopowany razem z Suszyńskim na sianokosy, do obozu w związku z obławą sowiecką już nie wrócił. Początkowo ukrywał się nad Biebrzą, następnie znów zamieszkał u szwagra w Rygałówce. Pod koniec 1945 spotkał się z Alfonsem Haponikiem vel Bolesławem Głogockim ps. „Głóg”, który w swoim miejscu postoju w majątku na terenie gm. Nowy Dwór pow. Sokółka (gdzie przebywali m.in. Stanisław Suszyński ps. „Szpak” i Czesław Sztukowski ps. „Wywrot”) wystawił mu dokumenty legalizacyjne. W grudniu 1945 wyjechał do Pabianic, gdzie otrzymał pracę w piekarni na miejsce swojego kolegi z patrolu Wacława Kubryńskiego ps. „Słowik”. W maju 1946 przyjechał do niego Czesław Sztukowski ps. „Wywrot”, który zabrał go ze sobą do Strzegomia i załatwił mu pracę w straży przemysłowej przy Zjednoczeniu Kamieniołomów. W lipcu 1946 wyjechał z kolegami do Lęborka, gdzie podjął pracę w browarze, następnie w zakładach elektrycznych Wybrzeża. Ujawnił się 18.03.1947 w Lęborku. Wrócił do Skiblewa i pracował na roli. Zatrzymany 30.10.1948, aresztowany 09.11.1948. Wyrokiem WSR w Białymstoku (Sr 22/49) skazany 17.04.1949 po zastosowaniu amnestii na 5 lat pozbawienia praw publicznych i obywatelskich praw honorowych i zwolniony z więzienia śledczego w Białymstoku. 15.10.1949 zatrzymany przez funkcjonariuszy wydziału specjalnego KP MO w Białymstoku. Zwolniony po tygodniu po otrzymaniu przez milicję odpisu wyroku WSR w Białymstoku. Zmarł w wieku 59 lat.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram powstał przy wsparciu Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A.