Stanisław Dytkowski
- Pseudonim
- Dobry, Dytko (drugi pseudonim był raczej przezwiskiem)
- Stopień wojskowy
- wachmistrz
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 17.11.1912, Huta gm. Sztabin pow. Augustów, s. Jana i Teofili z d. Tomaszewska
- Data i miejsce śmierci
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- AK, AKO, WiN
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Mieszkaniec wsi Cisów gm. Sztabin pow. Augustów. Leśniczy, żonaty z Anielą Gratkowską, ojciec trojga dzieci (Władysława lat 10, Lech lat 8, Danuta lat 6), 4 klasy szkoły powszechnej. W latach 1934–1936 odbył służbę wojskową w 2 puł Grochowskich w Suwałkach. Uczestnik wojny obronnej 1939. Zmobilizowany do 101 puł Brygady Kawalerii Rezerwowej „Wołkowysk”, brał udział w walkach pod Dziąbowem i Kodziowcami pełniąc funkcję dowódcy pocztu w szwadronie por. Stanisława Dobrzańskiego. 22.09.1939 dostał się do niewoli sowieckiej, skąd tego samego dnia zbiegł i po kilku dniach tułaczki powrócił do domu. W AK od 1942, zaprzysiężony przez Czesława Stolarskiego ps. „Raca”, „Rakieta”, w pionie łączności w kompanii Sztabin. Od 1943 w oddziałach partyzanckich, dowódca plutonu. W listopadzie 1944 awansowany do stopnia wachm. i odznaczony KW. W lutym 1945 (lub 24.04.1945) mianowany zastępcą szefa łączności Obwodu nr 5 AKO, a w czerwcu jednocześnie zastępcą dowódcy kompanii „Dęby”. We wrześniu 1945 objął dowództwo tej kompanii. W styczniu 1946 z rozkazu kpt. Stanisława Malesińskiego ps. „Lew”, „Tadeusz” objął dowodzenie batalionem „Matecznik” i został oddany pod bezpośrednie dowództwo II zastępcy Komendanta Suwalsko–Augustowskiego Obwodu WiN por. Franciszka Niedźwieckiego ps. „Derkacz”, „Otto”. Aresztowany 29.04.1946 na podstawie zeznań Piotra Kłoczko ps. „Strug”. Wyrokiem WSR w Białymstoku (Sr 614/46) skazany 20.07.1946 lub 20.11.1946 na 13 lat pozbawienia wolności z utratą praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na 5 lat. Karę odbywał w więzieniach w Białymstoku, Wronkach, Barczewie i OPS w Strzelcach Opolskich, skąd zwolniony 02.05.1954. Po wyjściu z więzienia pracował jako instruktor uprawy tytoniu w okolicach Zambrowa, następnie w Jedwabnem pow. Łomża jako kierowca PKS. Do Augustowa wrócił p. w 1987. Zmarł 10.03.1992.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram powstał przy wsparciu Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A.