Antoni Wąsowicz
- Pseudonim
- Roch
- Stopień wojskowy
- sierżant
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 17.04.1922, Aloksa (pow. Święciany), s. Władysława i Weroniki
- Data i miejsce śmierci
- 24.02.1948, Kraków
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- ZP "Błyskawica"
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Prawdopodobnie w czasie okupacji niemieckiej służył w jednym z oddziałów AK. Po ponownym zajęciu Wileńszczyzny przez Armię Czerwoną został powołany do (L)WP. 25.05.1945 zdezerterował z wojska i wstąpił do oddziału niepodległościowego Władysława Tomczaka „Zadory”. Wraz z tym oddziałem uczestniczył m.in. w zajęciu więzienia w Szamotułach w czerwcu 1945. Ujawnił się 24.09.1945 w Woli Rafałowskiej i wyjechał na tzw. Ziemie Zachodnie w poszukiwaniu rodziny. Tam nawiązał kontakt z łącznikiem podziemia z terenu Sądecczyzny i za jego pośrednictwem w marcu 1946 wstąpił do oddziału partyzanckiego „Wojsko Polskie” dowodzonego przez Władysława Janura „Wisłę”. Latem 1946 wraz z Adamem Domalikiem „Kowbojem” przyłączył się do oddziału Józefa Kurasia „Ognia” i wszedł w stopniu sierżanta w skład 3. kompanii jego zgrupowania. Po śmierci Henryka Głowińskiego „Groźnego”, w listopadzie 1946 objął nad tą kompanią dowództwo. Był przeciwnikiem ujawniania się po ogłoszeniu amnestii w lutym 1947 i kontynuował działalność konspiracyjną także po śmierci „Ognia”. Wiosną 1947 zdecydował się wraz z dwójką najbliższych współpracowników przejść do Austrii – do amerykańskiej strefy okupacyjnej. Przygotowana w maju 1947 ucieczka nie powiodła się i cała trójka została złapana, a następnie odesłana do Polski. 18.12.1947 wyrokiem WSR w Krakowie Antoni Wąsowicz skazany został na śmierć. Wyrok wykonano.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci”