Helena Motyka
- Pseudonim
- Dziuńka
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 17.02.1924, c. Tomasza
- Data i miejsce śmierci
- 18.07.1946, Wrocław
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Żołnierz oddziału Franciszka Olszówki „Otta” – w grupie Stanisława Panka “Rudego”. W lutym 1946 brała udział w akcji na pociąg w Czastarach. Aresztowana w styczniu 1946 przez PUBP Wieluń w ramach rozpracowania operacyjnego przez 50-osobową grupę operacyjną PUBP Wieluń – ranna w nogę w okolicy m. Wiewiórka. Skazana 31.05.1946 na karę śmierci przez WSR we Wrocławiu (proces toczył się na sali SO we Wrocławiu). Wyrok wykonano 18.07.1946 godz. 6:00 w więzieniu Nr 1 we Wrocławiu przy ul. Kleczkowskiej. W opinii składu “(…) mając na uwadze względy prewencji ogólnej, rozgłos sprawy, sposób popełnienia przestępstwa, pobudki działania i ilość ofiar, jej niewątpliwe znaczenie dla dobra sąsiedzkich stosunków z zaprzyjaźnionym ZSSR, [sąd] uważa zastosowanie prawa łaski za niewskazane“. Świadkiem tego był kapelan więzienny z Wrocławia, ks. Jan Skiba. “Prokurator odczytał akt oskarżenia i wyrok, a oni śpiewali “Pod Twoją obronę”. Podałem krzyżyk do pocałowania, a oni jak na komendę krzyknęli “Jeszcze Polska nie zginęła”. W tej samej chwili oficer dał komendę do strzału. A potem jeden, jedyny okrzyk: mamo!!! Ten okrzyk prześladował mnie po nocach” – wspominał duchowny.
- Więcej informacji
K. Szwagrzyk, Motykówna [w:] Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny, t. I;
K. Szwagrzyk, Straceni na Dolnym Śląsku 1935-1956, Wrocław-Rzeszów 2002.- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram utworzony dzięki wsparciu PKO Banku Polskiego