Kazimierz Kamieński
- Pseudonim
- Huzar
- Stopień wojskowy
- kapitan
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 08.01.1919, Markowo-Wólka, s. Franciszka i Aleksandry
- Data i miejsce śmierci
- 11.10.1953, Białystok
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- AKO, WiN
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Uczestnik wojny obronnej 1939 w szeregach 9 pułku strzelców konnych w bitwie pod Kockiem, po której dostał się do niewoli, ale dzięki fałszywym dokumentom udało mu się udowodnić że trafił do niewoli przypadkowo. Po uwolnieniu przedostał się w rodzinne okolicy Łap, które były wtedy pod okupacją sowiecką. Brał udział w likwidacji wielu konfidentów i agentów NKWD. Na początku 1942 wstąpił do AK zostając dowódcą plutonu, a od 1944 był adiutantem Witolda Leszke “Witolda”, dowódcy Obwodu AK Wysokie Mazowieckie. Po wkroczeniu Armii Czerwonej ukrył się zagrożony aresztowaniem przez NKWD, w grudniu 1944 uciekł funkcjonariuszom MO. W 1945 znów nawiązał kontakt z Witoldem Leszke i stanął na czele oddziału samoobrony obwodu AKO Wysokie Mazowieckie, a następnie przeszedł do Zrzeszenia WiN. Swój oddział podzielił na dwie grupy. Dowódcą jednej był on sam, a drugiej Józef Godlewski “Topór”. Nie ujawnił się w czasie amnestii w 1947. W nocy z 23 na 24.12.1947 został otoczony, w wyniku czego oddział został rozbity. W czerwcu 1949 wznowił działalność zbrojną gdy podporządkował mu się 7-osobowy oddział Józefa Małczuka “Brzaska”. W 1952 nawiązał kontakt z funkcjonariuszami UB przedstawiającymi się jako oficerowie WiN i 23.10. tego roku został aresztowany. WSR w Warszawie skazał go na 6-krotną kare śmierci. Wyrok wykonano.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Oskar Cyran