Piotr Burdyn
- Pseudonim
- Edward, Kabel, Mroźny, Poręba
- Stopień wojskowy
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 10.05.1923, Rudawka gm. Sejwy, s. Antoniego i Anny z domu Winikajtys
- Data i miejsce śmierci
- 09.04.1952
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- WiN
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Rolnik, kawaler. W lipcu 1942 aresztowany za udzielanie pomocy koledze zbiegłemu z przymusowych robót w Niemczech, sam został zesłany na przymusowe roboty na teren ówczesnych Prus Wschodnich. W lutym 1945 wcielony przymusowo do ACz, skąd zdezerterował. W styczniu 1946 był jednym ze świadków oskarżenia w sprawie, którą na zlecenie Komendanta Obwodu kpt. Malesińskiego przeprowadzono przeciwko grupie partyzantów dokonujących rabunków. Od kwietnia 1946 do ujawnienia w strukturach WiN (początkowo, jako członek siatki). Zatrzymany przez PUBP w Suwałkach 11.07.1946 i zwolniony 22.08.1946, po zadeklarowaniu współpracy (ps. operacyjny „Gil”) oraz wręczeniu przez rodzinę łapówki dwóm funkcjonariuszom. Zadeklarowanej współpracy nie podjął i powiadomił o werbunku swoich przełożonych w organizacji w związku z powyższym, jako ,,spalony” został przydzielony do nowopowstałego patrolu Józefa Milucia ps. Wróbel”. W lutym 1947, z rozkazu p.o. Prezesa Suwalsko – Augustowskiego Obwodu WiN Józefa Grabowskiego ps. „Cyklon” „Mur” „Przytulski” ,,Szczyt” i Szefa Dywersji Kazimierza Ceckowskiego ps. „Wąż” „Węgorz”, wraz z Józefem Łukowskim ps. „Szczerbiec”, Janem Sadowskim ps. „Komar” i Bronisławem Nikścin ps. „Dąb” został oddelegowany na teren miasta Suwałki w celu stworzenia patrolu dywersyjnego i siatki wywiadowczej. Nie chcąc się ujawniać, dołączył do patrolu Kazimierza Bartnika „Młotka”. Ujawnił się dopiero na wyraźny rozkaz dowództwa w Suwałkach, w dniu 29.04.1947. W lipcu 1947, poszukiwany jako domniemany uczestnik napadu rabunkowego (ofiarą miała paść „zasłużona” dla komunistów rodzina Bielawskich z miejscowości Michnowce gm. Krasnopol pow. Suwałki), wyjechał na Śląsk, do Świętochłowic, gdzie podjął pracę w hucie „Zygmunt”. W marcu 1948 wstąpił do PPR. Zatrzymany 01.06.1948 w miejscu pracy. Po około trzech tygodniach zbiegł podczas konwoju z Suwałk do Białegostoku (konwojujący go oficer PUBP Suwałki Eugeniusz Kępka był wg. dokumentów UBP pijany) i zaczął się ukrywać. We wrześniu 1948 nawiązał kontakt z ukrywającym się żołnierzem litewskiego podziemia niepodległościowego Alfonsem Mielkusem ps. ,,Milko”. W lesie krasnopolskim, nieopodal wsi Teklinowo zbudowali schron, w którym zamierzali przezimować. Na skutek doniesienia gajowego (informator ,,Dzik”) UB i KBW 16.11.1948 przeprowadziły obławę wykrywając schron partyzantów. Burdyn zdołał się przebić i zbiec, a biegnący za nim wolniej Mielkus (niósł ze sobą przenośny warsztat szewski) został czterokrotnie postrzelony w plecy, na skutek czego zmarł. W styczniu 1949 nawiązał kontakt z UB w Suwałkach, z którym podjął zerwaną współpracę. W dniu 01.05.1949, gdy jego mocodawcy nakazali mu zastrzelić, bądź doprowadzić do aresztowania Jana Sadowskiego ps. „Blady”, nawiązał kontakt z tym ostatnim i ostatecznie przerwał działalność na rzecz UB. Razem z Sadowskim dowodził oddziałem działającym w latach 1949 – 52 w pow. Augustów, Ełk, Giżycko, Gołdap, Olecko, Suwałki, Węgorzewo. Zginął śmiercią samobójczą, rozrywając się granatem w dniu 10.04.1952 w mieszkaniu Stanisławy Milewskiej w we wsi Wysoki Most gm. Giby pow. Suwałki, osaczony przez grupę operacyjną UB i KBW. Postanowieniem Prezydenta RP Andrzeja Dudy z 15.03.2018 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram utworzony dzięki wsparciu PKO Banku Polskiego, Bartłomiej Rychlewski