Kazimierz Bieniewski
- Pseudonim
- Kmicic
- Stopień wojskowy
- podporucznik
- Data i miejsce urodzenia, imiona rodziców
- 27.01.1911, Marynowo gm. Krasnopol pow. Suwałki, s. Józefa i Weroniki
- Data i miejsce śmierci
- Przynależność organizacyjna w okresie powojennym
- AK, WiN
- Miejsce pochówku
- Przebieg służby
Zamieszkały we wsi Marynowo gm. Krasnopol pow. Suwałki. Rolnik (11 ha), żonaty, jedno dziecko ur. 1940, 4 klasy gimnazjum. W latach 1933–1934 odbył służbę wojskową. Po ukończeniu podoficerskiego kursu w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu dostał przydział do Grodna, następnie do Wilna, gdzie służył w plutonie żandarmerii. Służbę wojskową zakończył w randze kpr. W 1936 po odbytych ćwiczeniach rezerwy awansowany do stopnia plut. Przed wybuchem II wojny św. członek SN. Zmobilizowany w 1939, otrzymał stopień wachm. żandarmerii. Podczas działań wojennych otrzymał przydział do Modlina, następnie Brześcia i Wilna. Tam dostał się do niewoli sowieckiej i został wywieziony do obozu w Archangielsku. Zwolniony z niewoli 26.01.1940, powrócił do domu. W konspiracji od kwietnia 1941 (inna data 1940), początkowo jako zastępca szefa wywiadu w pow. Suwałki, następnie dowódca 11 kompani terenowej (gm. Jeleniewo i Pawłówka). Od grudnia 1942, po dekonspiracji, dowodził patrolem dywersyjnym. Po awansie do stopnia chor. drużyną i plutonem żandarmerii Obwodu. W maju 1944 awansowany do stopnia ppor. cz.w. i odznaczony dwukrotnie KW i BKZzM. Po wkroczeniu Sowietów 07.08.1944 zatrzymany i osadzony w więzieniu w Białymstoku, przewieziony do obozu w Ostaszkowie, gdzie przebywał do 14.04.1945, następnie w Diagiliewie, skąd zwolniony 23.01.1946. 06.02.1946 trafił do obozu repatriacyjnego w Białej Podlaskiej. Do domu wrócił w marcu 1946. W konspiracji ponownie od lipca 1946. początkowo jako łącznik, następnie dowódca rejonu (batalionu) WiN krypt. „Cis” (gm. Krasnopol, Krasnowo, Sejwy). Funkcję pełnił od października 1946 do zatrzymania w dn. 16.12.1946. Po aresztowaniu złożył wyczerpujące zeznania dotyczące struktury i obsady personalnej Obwodu, podjął współpracę z PUBP w Suwałkach, został zwolniony by przekonać dowództwo Obwodu o potrzebie ujawnienia. Od końca grudnia 1949 wykorzystywany operacyjnie przeciwko grupie Jana Sadowskiego i Piotra Burdyna (ps. operacyjny „Kmicic” – formalnego werbunku dokonanio w styczniu 1950), zaproponował m.in. stworzenie grupy pozorowanej, która miała doprowadzić do zlikwidowania fizycznego lub rozbicia wewnętrznego grupy Sadowskiego i Burdyna. 22.10.1950 zatrzymany przez PUBP w Suwałkach, zbiegł z aresztu MO w Krasnopolu i ukrywał się (być może było to aresztowanie pozorowane, w ramach kombinacji operacyjnej). Po nieudanych próbach nawiązania kontaktów z partyzantami zaczął ukrywać się indywidualnie. W listopadzie 1950 decyzją szefa PUBP w Suwałkach wyeliminowany z sieci agenturalnej. 25.11.1953 zatrzymany przez PUBP w Suwałkach jako podejrzany o spowodowanie pożarów w dwóch gospodarstwach we wsi Daniłowce gm. Giby pow. Suwałki.
- Więcej informacji
- Autor wpisu
- Fundacja Kwartalnika „Wyklęci” - Biogram powstał przy wsparciu Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A.